Ocena [025] Invincible ♥

 Autor: Zuzia Dym

Oceniająca: Luavinda

No cóż… jestem na stażu, a więc trzeba coś robić. Już tydzień minął mi w tej grupie, a chętnych na recenzje brak. Dlatego też – by zostać tu na dłużej – przygarnęłam blog z wolnej kolejki. Czy podołam? Zobaczymy.

Pierwsze wrażenie: 10/20

Na początku miałam minę jak mężczyźni na nagłówku. Jak spisać pierwsze wrażenie? – myślenie zajęło mi więcej czasu niż samo czytanie.

Kolumny boczne. Prawa kolumna jest nieco odsunięta od końca strony, za to lewa mocno do niej przysunięta, dopiero jak zmniejszyłam stronę, zauważyłam, że jednak lewa kolumna nie jest przyklejony na stałe do końca strony. Widać, że są nierówno rozmieszczone względem nagłówka.

Informacje, które znajdują się na prawym pasku, polecam wyśrodkować, o wiele lepiej by to wyglądało.

Przejrzałam wszystko dogłębnie i stwierdzam, że za bardzo naciskasz na komentowanie. Stanowczo za bardzo.

Rozdział I

„A następny będzie... jak po tym będzie przynajmniej 3 komy! Wiem okrutna jestem :p”

Kolumna prawa

„I. Rozdział XI - już jest, KOMENTOWAĆ”

„Nie obraziłabym się gdybyś zostawił komentarz :)”

Rozdział XI

 „Dzięki za komentarze

4 komy = nowy rozdział.”

Rozdział X

„Czytać i komentować!!”

Rozdział V

„Czytasz = Komentujesz”

Rozdział III część II

„CZYTASZ=KOMENTUJESZ”

I znowu nasza tradycyjna cena: 4 komentarze = Nowy rozdział. A im szybciej będą 4 komentarze, tym szybciej będzie nowy rozdział :) Postarajcie się!

Ale! Znalazłam także:

„Postanowiłam nie wymuszać komentarzy, ale fajnie by było gdyście dobili chociaż 4 komentarze :)”

No i nareszcie… Nie wymuszaj komentarzy, to irytuje. To tak jakbyś pisała tylko po to, by ktoś skomentował tekst. Czymś takim nie zainteresujesz czytelników…

A tutaj co się stało? Rozdział pierwszy jest dostosowany do komputerów, a rozdział drugi – do telefonów. Oj… niefajnie. Odnośnie rozdziałów – nie ma żadnych akapitów.

 A tutaj? Od kiedy tekst opowiadania jest wyśrodkowany? W następnych rozdziałach jest tak jak być powinno, dlaczego tutaj jest inaczej? 

Grafika: 16/20

Nagłówek - według mnie jest on niedopracowany. Cały obrazek jest zwykłym prostokątem. Można się nim pobawić, wymazać tło, zaokrąglić rogi, albo pomieszać z innymi obrazkami – o wiele lepiej to wygląda.

Zauważyłam, że na końcu każdego rozdziału dodajesz obrazek. Jest to ciekawa forma oddania nastroju rozdziału, czy też wydarzeń, ale… 

Postaraj się aby obrazki miały dobrą rozdzielczość, rozpikselowane nie są miłe dla oka.

Fabuła/Akcja: 14/35

Główna bohatera - Victoria Smith – bierze udział w X-Factorze, chce zostać piosenkarką. Jej marzenie się spełnia, przechodzi do następnego etapu. Wraz z koleżankami wybiera się na imprezę, po powrocie do domu zastaje „złodzieja”. Dzięki szybkiej interwencji policji okazuje się, że był to jej były partner. Niedługo potem Victoria spotyka swojego starego przyjaciela – Logana. Powrót wspomnień, łamanie obietnic, tajemnicza wiadomość. Czy nastolatka poradzi sobie z tym wszystkim?

a) Bohaterowie 4/10    

Nie ma opisów żadnego z bohaterów, nawet twarzy. Mógłby się pojawić chociaż opis jej przyjaciółek, już podaruję osoby, które widzi…

„Dwóch znałam, Tom i Siva, chłopaki dziewczyn, ale reszta... nie mam pojęcia kim są.” – Dlaczego nie są opisani? Skąd mam wiedzieć,  jak wyglądają?

„Tom podszedł do Kely, a pan grzywa podszedł do mnie.” – Kim jest „pan grzywa”? Czyżby chodząca grzywka? A może któryś z tych panów? 

Pojawiła się też sprzeczność na końcu rozdziału drugiego i na początku rozdziału trzeciego. Victoria  idzie na imprezę, pod koniec rozdziału drugiego dajesz zdjęcie jej stroju, w którym idzie na imprezę (dlaczego nie jest on opisany? Po co zdjęcia?), a na samym początku rozdziału trzeciego dziewczyna nie ma się w co ubrać.

„Trzeba się zbierać! Wstałam z łóżka i stanęłam przed szafą. Wywróciłam ją do góry nogami, a i tak nie znalazłam fajnego kompletu! Szukałam i szukałam, ale nic nie znalazłam.”

Na szczęście nieco później zaczynają się opisy ubrań postaci. Szkoda tylko, że jest mało tych ważniejszych opisów.

Jeszcze nie znalazłam swojego ulubionego bohatera. Za to główna bohaterka nieco mnie irytuje, za bardzo panikuje i robi z siebie „dziwaka”.

„Oboje wyszliśmy z klubu. Szło się dość przyjemnie, był(wiał) lekki wiatr (boże,(przecinek) gadam o pogodzie), ale powracając do tematu,(przecinek) było przyjemnie. Z Nathan'em dużo rozmawiałam. Dowiedzieliśmy się o sobie troszkę. Kiedy doszliśmy do mojego domu,(przecinek) Nath przytulił mnie i nie chciał puścić, on chyba chciał mnie udusić!!(jeden wykrzyknik starczy) Kiedy grzywa mnie wreszcie puściła i sobie poszła,(przecinek) mogłam wejść spokojnie do domu.(Akapit) W domu było spokojnie, aż za spokojnie! Poszłam do kuchni po patelnie(patelnię), przecież jakaś ochrona musi być! Zaświeciłam latarkę (w telefonie, a gdzie?) i poszłam na górę. Sprawdziłam wszystkie pokoje, ale w żadnym nikogo nie znalazłam, zaszłam jeszcze do łazienki, bo tam nie byłam, a tam... Ktoś stał! Podeszłam do niego... cicho na paluszkach i walnęłam go w głowę patelnią. Szybko zadzwoniłam na policję i zaczęłam przeszukiwać mu kieszenie.”  - Zaraz…. Co jej odwaliło? U niej w domu musi być hałas, by czuła się bezpiecznie? Skąd wiedziała, że ktoś tam jest? Co to w ogóle za akcja?

Niekiedy zaczynasz wstęp do jakiejś akcji  i nie kończysz, albo po prostu piszesz przebieg wątku i nie opisujesz go.

„Chłopcy wyszli, a my wzięłyśmy się do pracy...” – Jakiej pracy? Co konkretnie robiły? Tańczyły?

„Dziewczyny trochę mnie krytykowały, ale później przestały i zaczęły tańczyć.” – Za co krytykowały?

b) Świat przedstawiony 5/10

Jak dla mnie rozdziały są za krótkie, za mało rozbudowane. Także za mało opisów miejsc akcji.

„Założyłam buty i wsiadłam w samochód (do samochodu). Dojechałam na miejsce bardzo szybko. Poszam(poszłam) do pokoju nr.12 (liczby piszemy słownie), w którym, tak jak mi pisały, siedziały dziewczyny.” – Jak wyglądało to miejsce? Jak wyglądał pokój? Kto tam był?

„Wzięłam magnetofon i moją ulubioną płytę "Wild Ones - Flo Rida" (to nie jest cudzysłów, tak swoją drogą) i ze wszystkim poszłam do łazienki. [...](to oznacza, że fragment tekstu został pominięty, skoro piszesz opowiadanie - po jaką cholerę to tutaj wsadzasz?) Już po umyciu się i przebraniu nadszedł czas na makijaż.”

 „Ten "Dreams" był naprawdę jak marzenie! Weszłyśmy do klubu, który w środku wyglądał tak samo niesamowicie jak na zewnątrz. Kely poszła zamówić nam drinki, a my zaczęłyśmy szukać jakiegoś wolnego stolika.” – Jak wyglądał? Co miał takiego niesamowitego? Gdzie się znajdował?

c) Przeżycia wewnętrzne 3/10

W oczy rzucają mi się głównie podkreślenia złości  lub – jak by tu nazwać… Po prostu negatywnych emocji.

„ -ILE JESZE MAMY CZEKAĆ?!!! – wszasneła(wrzasnęła) […].” – Nie trzeba od razu pisać wszystkiego wielkimi literami i przesadzać z wykrzyknikami. Za bardzo podkreślasz złość.

„Szło się dość przyjemnie, był(wiał) lekki wiatr (boże,(przecinek) gadam o pogodzie), ale powracając do tematu było przyjemnie.”

„Chłopak zdążył wrzasnąć "PAMIĘTAJ! POPAMIĘTASZ MNIE!"”

d) Dialogi 2/5

Głównie nie wiadomo, co kto mówi. Niektóre kwestie są podpisane, ale większość – nie. Mam się sama domyślić? Ustalić kolejność wypowiedzi bohaterów? Komentarzy do wypowiedzi też jest malutko(choć miejscami są), nie wiem, czy oni mówią sztywno, czy mam sobie sama dopasować emocje, wyrazy twarzy. Gdzieniegdzie są kropki, których być nie powinno, a miejscami (gdzie być powinny) po prostu ich nie ma.

„-(spacja)Heeej... Wiecie gdzie jest Nareesha i Kelsely? - powiedział. Każdy z chłopaków podskoczył, a dwoje na siebie wpadło.” – Kto powiedział? Wcześniej nie ma żadnej wzmianki.

„-(spacja)Dziewczyny... co wy robicie? - zapytał któryś z chłopaków.

-A co? Nie widać. (Znak zapytania)

-Dobra dziewczyny, przestańcie.

-Okey.”

„Aż tu nagle... (linijka niżej, enter)- Ej! Oddawaj! - Nare zabrała mi mojego Full Cap'a (Capa). Goniłam ją i goniłam, aż w końcu mi oddała moją czapeczkę (nakrycie głowy).”

-Nie dotykać moich czapek!

-Ej, Nathan! Znaleźliśmy twojego damskiego sobowtóra.

-Okej! Chłopaki,( przecinek) wynocha! Chcemy zrobić próbę. Bez kropki - powiedziała Kelsely. (kropka)

-Dobra. Cześć.”

 „-(spacja)W przebieralni od godziny siedzą Siedzą od godziny w przebieralni.(brak kropki) - powiedział (chyba) Siva.”

„- No witam! Widzę, że jeszcze w rozsypce.(brak kropki) – powiedziała,( przecinek) śmiejąc się.”

 „- Dziewczyno! Jutro powalisz wszystkich na łopatki (a nie mówi się przypadkiem „na kolana”?)!
- Haha. Na pewno.
- Dasz radę. Idziemy gdzieś?
- Jasne! A gdzie? -spytała się (siebie czy koleżankę?)  Kelsey.
- Do mnie. A gdzie indziej. – odpowiedziała,( przecinek) śmiejąc się.”

„- Czemu się spóźniłaś? - spytała się (spytała Nare, albo też spytała mnie Nare) Nare.”

„- I ostatnia uczestniczka... Victoria Smith.
Poszłam na scenę. (jak wyglądała scena? Kto  był jurorem? Czy był ktoś jeszcze na sali?)
- Co na zaśpiewasz?
- The Wanted - All Time Low - zaczęła grać muzyka.” – „ - The Wanted utwór (bądź myślnik) All Time Low. - Zaczęła grać muzyka.”

„- Mówiłam, że położysz wszystkich na łopatki?! Jury nic nie umiało powiedzieć!
- Heh. Teraz trzeba poczekać na wyniki.
- Nie możesz odpaść. Byłaś za dobra.
- Się zobaczy. Doba, (Dobra. Przecinek) idę, zaraz ogłoszenie wyników. - Wyszłam z pokoju... wszyscy wyszli ze swoich pokoi. Całą gromadą szliśmy na scenę. Nagle podbiegła do mnie pewna dziewczyna. (jak wyglądała?)
- Hej! Jestem Eva. Świetnie zaśpiewałaś.(brak kropki) - powiedziała.”

„- No pewnie! – (duża litera)dziewczyna uśmiechnęła się i pobiegła za mną na górę.”

„- Na pocztę nigdy nie jest za późno. – (duża litera)listonosz dał mi jeden list i poszedł sobie (oddalił się).”

 „- Dobrze... Wszyscy przepięknie zaśpiewaliście, ale tylko niektórzy zostaną. Dzisiaj opadnie... Eliza Williams (klask*klask*klask  ( WTF?) Eliza ukłoniła się i zeszła ze sceny), Roger Davis (Roger szedł ze sceny), Matilda Brown (Matilda ukłoniła się i zeszła ze sceny ze łzami w oczach), Angelina Johnson (Angelina odwróciła głowę i zeszła ze sceny) i Martinez Rodriguez (on tez zszedł ze sceny). Brawa dla tych,( przecinek, którzy) co zostali! Byliście świetni! Do zobaczenia za tydzień!” – „Dobrze… Wszyscy przepięknie zaśpiewaliście, ale tylko niektórzy z was zostaną. Dzisiaj odpadnie Eliza Wiliams, Roger Davis, Matilda Brown, Angelina Johnson i Martinez Rodriguez. – Wszyscy wyczytani zeszli z sceny. Na ich twarzach widniał smutek, dziewczyny nawet płakały. – Brawa dla tych, co zostali! Byliście świetni! Do zobaczenia za tydzień!”

„-Kurna, ale to mocne! – powiedziałam, (przecinek) dławiąc się.
- To akurat jest słabe. Najwyraźniej nigdy tego nie piłaś. – (duża litera)dziewczyna zaczęła się śmiać. - A gdzie tamte?
- Tańczyć poszły.
- I najwyraźniej my też idziemy. (bez kropki )– powiedziała, a ja zobaczyłam,(przecinek) jak zmierzają do nas chłopcy, których widziałam na próbie, pan Tom i pan grzywka.”

„Tańczyliśmy dość długo, aż w końcu chłopak coś powiedział.
- A tak ogółem... jak ty się nazywasz? - spytał się.” – Co powiedział?

„Tańczyliśmy dość długo, aż w końcu chłopak powiedział:

- A tak ogółem… jak ty się nazywasz?”

 „-ILE JESZE MAMY CZEKAĆ?!!! – wszasneła(wrzasnęła),(przecinek) chyba Nareesha (nie umiałam rozpoznać,(przecinek) która tak wrzeszczy).”

Język/Styl: 15/20

Styl jest prosty w przyswojeniu, brakuje mi tylko szerszych opisów postaci i miejsc. Jedna rzecz, która zaśmieca język, to zbyt potoczna mowa. Niekiedy nie wiadomo, czy zdanie odebrać dosłownie, czy też w przenośni.

„Po jakiś 10 (liczby piszemy słownie) minutach dziewczyny przestały drzeć japę („japę” może drzeć pies, po prostu przestały wrzeszczeć) i zorientowały się,(przecinek) kto rzucił im pająka.

„Wchodząc do kuchni,(przecinek) prawie się nie wywaliłam (przewróciłam, upadłam).”

„Obudziłam się rano z igłami w głowie.” – Igły w głowie? „Obudziłam się z bólem głowy.”

„Skacowana nie przejęłam się tym zbytnio.” – Po prostu lekko otumaniona.

„- Oczochodzi?” – „O co chodzi?”

 „I nagle, tak z buta,(przecinek) usłyszałyśmy wielkie (głośne) bum(uderzenie, trzask, hałas).”

„Chłopacy wywalili się schodów, a na ziemi powstała wielka kanapka.” – „Chłopcy spadli z schodów, leżeli jeden na drugim, wyglądali jak kanapka.”

„- To nie pora, bez przecinka ani miejsce na takie rozmowy.(brak kropki) - powiedziałam zgryźliwie i zaczęłam lampić(patrzeć) się w ekran telefonu.”

„Dzieciaki latali w tą i spowrotem.” – „Dzieciaki biegały w tę i z powrotem.”

Pomysłowość/Oryginalność: 17/20

Dziewczyna, nie do końca dorosła, chce sprawdzić się w roli piosenkarki. Perypetie obecnego życia przeplatają się z powracającymi wspomnieniami. Wątek wydaje się banalny, ale i takie opowiadanie także może być wyzwaniem. Ciekawy pomysł, ciekawe akcje, jednak niektóre, nie do końca normalne wątki zaburzają całość. Mimo tego, błędów, a także ubogich opisów nawet polubiłam to opowiadanie i sądzę, że zostanę na dłużej w świecie wykreowanym przez autorkę (o ile wątki i opisy będą bardziej rozwinięte…).

Błędy: 21/35

a) zagęszczenie 2/5

Błędy są, owszem jest ich dość dużo. Głównie dotyczą dialogów i zbyt potocznych słów w opisach.

b) ortografia 10/10

Nic nie znalazłam.

c) interpunkcja 5/10

Najwięcej błędów w dialogach.

 „Pobiegłam w stronę budynku,(przecinek) w którym mamy się spotkać.”

„Wzięłam starego,(przecinek) plastikowego (wielkiego)(dlaczego to słowo jest w nawiasie? Powinno być po przecinku) pająka z szafki i rzuciłam im do przebieralni.”

„- Dziewczyny zawsze się spóźniają jakieś 10 minut.(przecinek, mała litera)Więc mam trochę czasu.”

„- Nie mam rodziców.(brak kropki) - odpowiedziałam i poczułam,(przecinek) jak do oczu napływają mi łzy.”

d) inne błędy 4/10

„Umówiłam się z dziewczynami na małą próbę. Dzyyyńńń.....” – Jakie „dzyń”? „Nagle usłyszałam dzwonek”

„Był to stary domek do prób mojej babci, przepisała mi go w testamencie.” – Jakie babcia miała próby? „Był to stary domek, należał do mojej babci, przepisała mi go w testamencie.” i teraz można dodać, że odbywały się tam próby.

„W pokoju znajdowało się pięcioro (pięciu, no chyba, że któryś z nich był kobietą) chłopaków, których nie powinno być.”

„Dziewczyny wybiegły z wrzaskiem (i niestety z poduszkami), a ja się śmiałam jak najęta („najęta”? szalona).” – Nigdy nie słyszałam, by w szatni były poduszki.

„Po jakiś 10 minutach dziewczyny przestały drzeć japę („japę” może drzeć pies, po prostu przestały wrzeszczeć) i zorientowały się,(przecinek) kto rzucił im pająka. "Rzuciły się one na mnie jak dziecko na lody" (dlaczego jest to w cudzysłowie?).(kropka) Zaczęły mnie bić tymi głupimi poduszkami, a ja tylko się broniłam... w jakiś tam sposób.(„w jakiś tam sposób” – nic mi to nie mówi, opisz, w jaki sposób)”

„Wstałam i otrzepałam się z pierzu.(piór, pierza)”

„Kiedy dziewczyny wyszły,(przecinek) usiadłam (i zaczęłam oglądać, by oglądać) oglądać Breaking Bad.”

„Poszłam do swojego pokoju wybrać ciuchy i poszłam do łazienki.” – „Najpierw poszłam do swojego pokoju wybrać ciuchy, a potem do łazienki”

„Będę musiała powiedzieć to dziewczyną(dziewczynOM), ale to później!”

  

„- Jakiej rozsypce! Jeszcze tylko makijaż i włosy! – odpowiedział(am) oburzona, a dziewczyna weszła do mieszkania.”

„Nagle usłyszałam dzwonek do drzwi. Zostawiłam nagrzaną lokówkę i poleciałam(pobiegłam, polecieć można samolotem) na dół.”

 „Nie miałam ochoty iść sama w nocy (!) iść do domu.” – „Nie miałam ochoty wrócić sama w nocy do domu.”

 „Po drugie, masz godzinę na uszykowanie się, ponieważ po ciebie zachodzę(z tego co wiem zachodzi się w ciążę, po prostu „przyjdę”).”

„Z moich rozmyślań wyrwał mnie dzwonek do drzwi. Schowałam kartkę do kieszeni i poszłam otworzyć drzwi.” – „[…] Schowałam kartkę do kieszeni i poszłam je otworzyć.”

  

„Lecz oczywiście ktoś musiał mi przerwać! Zeszłam na dół dowiedzieć się,(przecinek) kto tak się dobija. Otworzyłam drzwi, a w nich stała Eva.” – Dlaczego nie jest napisane, że przerwało jej pukanie do drzwi? „[..] kto tak się dobija.” – Dobijać można się i przez ścianę, i przez okno, wtrąć wcześniej te drzwi.

Punkty dodatkowe

Brak

Podsumowanie

Sam pomysł nie jest zły. Minusem są nie tyle błędy, co ubogie opisy. Radzę posiedzieć nad rozdziałem, który ma być dodany i jeszcze raz dogłębnie go przeczytać i zanalizować. No i najważniejsze - powstrzymaj się od wymuszania komentarzy.

Razem punktów: 93/155

Ocena:  Dostateczny (58,7%)